عبور ساده لوحانه از کنار تنگناهای معیشتی ناشی از تورم موجب می شود که ما از آثار شوم کاهش قدرت خرید بر سبک زندگی و اخلاق عمومی غافل شویم و شاهد از رونق افتادن بسیاری از رفتارهای پسندیده که ظرف هزاران سال در زندگی و مناسبات عمومی نهادینه شده باشیم . این روزها دیدن دست نوشته های نصب شده بر در و دیوار مغازه ها که بر ممنوعیت نسیه دادن تاکید شده تعجب هیچ کسی را برنمی انگیزد در حالی که در گذشته حقوق بگیرها خصوصا از نیمه ی هر ماه تا زمان دریافت حقوق از خواروبار فروشی ها نسیه می گرفتند و هنگام دریافت حقوق بدهی خود را پرداخت می کردند .اما امروزه چون ارزش پول دائما در حال کم شدن است کمتر مغازه داری حاضر به نسیه دادن می شود . قرض الحسنه نیز به همین سرنوشت دچار شده به طوری که در خوشبینانه ترین وضعیت افراد متمول در صورتی که بخواهند به کسی پول قرض بدهند ترجیح می دهند که به جای پول طلا بدهند و طلا بگیرند تا در زمان دریافت از ارزش پول آنها کاسته نشده باشد !

بر اساس اظهارات برخی از کارشناسان اقتصادی ، معادل بیش از 100 میلیارد دلارطلا در خانه ها ذخیره شده که با هدف حفظ ارزش پول صورت می گیرد در صورتی که اگر این میزان پول وارد چرخه کار و تولید شود می تواند به رونق گرفتن فضای کسب و کار بیانجامد ولی متاسفانه عملکرد سازمان بورس و زیان هایی که بر سرمایه گذاران در بورس تحمیل شد بسیاری از مردم را ناگزیر ساخت تا با تبدیل پول خود به طلا و دلار سرمایه های خود را از چرخه ی تولید خارج کنند .

انباشت انواع کالاهای مصرفی و غذایی شامل برنج ؛ روغن ؛ شکر ، گوشت ، ماکارونی ، حبوبات ، مواد شوینده در خانه ها از ترس گران شدن آنها موجب گردیده که با نگهداری معادل چندین برابر نیاز مصرفی روزانه به مواد غذایی و مواد شوینده در خانه ها از یک سو به تورم و گرانی ها دامن زده شود و از سوی دیگر بخشی از مواد غذایی ذخیره شده شده کیفیت خود را از دست بدهد .

تاثیر گرانی بر امر ازدواج و فرزند آوری قابل انکار نیست . مسئولان نظام از یک سو خانواده های جوان را به فرزند آوری ترغیب می کنند و گرانی ها از سوی دیگر پیامی متناقض مخابره می کنند و پر واضح است که پیام دوم برای مردم ملموس تر و واقع بینانه تر به نظر می رسد وقتی تغییر رفتارهایی که سر در آبشخور گرانی و تنگناهای معیشتی دارد را در کنار هم قرار می دهیم به این نتیجه می رسیم که گرانی ها عملا سمت وسوی رفتار مردم را تغییر داده اند .

حریص شدن برای جمع آوری طلا و دلار ، بی توجهی به خویشاوندان و همسایگان نیازمند و دنبال کردن تغییرات ارزش پول ملی به صورت روزانه موجب تزریق بی ثباتی به تمامی جنبه های زندگی گردیده و به افسردگی ، مهاجرت ، درگیری های خانوادگی ، خشونت های اجتماعی و ناامیدی از آینده دامن زده و حتی روی باورهای دینی نیز تاثیر منفی گذاشته است و ادامه ی این وضعیت نه به نفع مردم است و نه به نفع نظام ! به همین دلیل این که آقای پزشکیان می گوید باید روند فعلی را به نفع مردم تغییر دهیم یک ضرورت انکار ناپذیر است که نیازمند همکاری نمایندگان مجلس و سایر مولفه های دخیل در اداره ی کشور است زیرا مشخص است که برای مقابله با این وضعیت چه کار باید

کرد!

تغییر روندی که رئیس جمهور از آن سخن می گوید مفهومی جز این ندارد که باید در خصوص تصمیمات غلطی که منجر به ایجاد چنین وضعیتی شده تجدید نظر کنیم صرف نظر از این که علت این وضعیت سوء مدیریت ها و اختلاس ها و ناشی گری ها باشد و یا این که به سیاست خارجی ما مربوط شود .

اتفاقات و بی ثباتی های رخ داده ظرف چند دهه ی گذشته مردم را به سمت عملگرایی سوق داده و مردم به جایی رسیده اند که حرف و وعده روی آنها تاثیر گذار نیست بلکه رفتار خود را با واقعیت ها و رویدادها هماهنگ می کنند. کار به جایی رسیده که می توان گفت هیچ تحول فرهنگی بدون ترمیم وضعیت اقتصادی شدنی نیست و دولت آقای پزشکیان فرصتی طلایی برای انجام برخی از اصلاحات زیرساختی است و وفاقی که از آن سخن می رود نمی تواند به عنوان یک ترفند حزبی برای عبور از شرایط بحرانی فعلی مورد نظر باشد بلکه باید به عنوان یک راهبرد مشترک با همکاری تمامی بازیگران عرصه ی قدرت دنبال شود زیرا در غیر این صورت بحران ها مانند انرژی که از یک حالت به حالتی دیگر در می آیند در مسیر زایشی مستمر قرار می گیرند و مانند سیلابی همه چیز را با خود می برند .

سبک زندگی هماهنگ شده با شاخص های بومی مانند جنگلی که از وقوع سیل جلوگیری می کند پایداری بالایی در برابر بحران ها دارد ولی اکنون که سونامی تنگناهای معیشتی خیلی از ارزشها را سست کرده و ریشه کن نموده دیگر ازآن جنگل انبوه خبری نیست و جامعه در برابر هر تکانه ای آسیب پذیری بالایی دارد . ما شرط بلاغ را به جا آوردیم تا چه شود !