هجمه تبليغات سوء و وسيعي از شبکه هاي تلويزيوني خارج و فضاهاي مجازي داخل مدام بمباران اذهان عمومي را در هدف دارند و به هر زبان و بياني مديران نظام جمهوري اسلامي را تخريب مي کنند، به نظر مي رسد ديگر مدير سالمي که بتوان به آن افتخار کرد از منظر اينگونه افراد پيدا نمي شود.

اما نگاهي گذرا از ديرباز تاکنون به عملکرد بعضي مديران که در نهايت ايثار و جانفشاني خدمت کرده و مي کنند ما را به اين مهم توجه مي دهد که اگر خدماتي ارائه مي شود که مردم از آنها بهره مندند و نبودشان فاجعه و مصيبت عظمايي است حاصل کار و تلاش مديران دلسوزي است که نه اختلاسگر و فاسدند و نه در پي پر کردن جيب خود و اقوامشان هستند.

مروري بر زندگي بعضي مديران که از درجه علمي، تخصصي و بهره هوشي برخوردارند و مي توانستند و مي توانند در شرکت هاي خصوصي بار خود را ببندند و بيش از برخي فرصت طلبان به سرمايه هاي کلان دست يابند اما ترجيح داده اند در سمت هاي بزرگ و کوچک خدمتگزاران صادقي باشند ما را بيش از پيش مديون زحمات و تلاش هاي آنان مي کند.

اگر در روستايي دورافتاده معلمي با سختي هاي بسيار مدرسه اي را مديريت کرده و يا کلاسي را به سرانجام رسانده و از تجربه و آموزش وي پسران يا دختراني به دانشگاه راه يافته اند براي وظيفه شناسي و رسالت وي چه ميزان ارزش مالي مي توان برآورد کرد و در نظر گرفت که عمر جواني او را بازگرداند و سختي هاي به جان خريده وي را جبران کند؟

بسياري از خيانت ها و اختلاس ها و جرائم عديده حتي در کشورهاي پيشرفته خبري مي شوند و بعضا رسانه ها به آن مي پردازند و يا کشف نمي شوند اما اين همه هجمه تبليغاتي سوء بر عليه کشور آن ها از طريق رسانه هاي آنان ديده و يا شنيده نمي شود ولي اتفاقي کوچک حتي در حد يک جيب بري ساده چنان بزرگنمايي مي شود که گويي کل مملکت در خطر سقوط قرار گرفته است.

آنچه از اين رهگذر قابل تحليل و تفسير و ارزش گذاري است اين است که وقتي پاي دشمني و مخالفت در ميان باشد از ديدگاه دشمنان همه چيز سياه است حتي خاکستري هم نيست. زيبائي ها، دستاوردها، خدمات، اکتشافات همه سياه ديده مي شوند.

اين سخنان به معناي اين نيست که همه چيز خوب و گل و بلبل است و کشور مدينه فاضله اي است که نمي توان به مسئولان آن ايرادي وارد کرد.

خير، ايراد زياد است اما در کنار آن موفقيت هم هست. مبارزه هم هست، مجاهدت و تلاش و خدمات خالصانه هم هست.

نقد عملکردها، خيابان يک طرفه نيست. بلکه رفت و آمد دوطرفه اي دارد. ليواني است که نيمي از آن پر و نيم ديگر خالي است. منتقدان بي انصاف فقط نيمه خالي را مي بينند بلکه بدتر همه را خالي مي بينند.

در گذشته قبل از انقلاب هم در افواه عمومي معمولا اينگونه قضاوت مي شد که همه جا خراب است. همه خائنند. هر چند جنگ و دشمني غرب و شرق نبود. تحريم نبود. به قول محمدرضا شاه پهلوي ايران جزيره آرامش بود هر چند اين چنين نبود اما وضعيت اقتصادي بهتر بود ولي هم مردم و هم مخالفان ناراضي بودند و مدام انتقاد داشتند آنچه مهم است نوعي رفتار عادت شده است که وقتي سختي ها آدم ها را به قضاوت وامي دارد تنها به قاضي مي روند و بدون ملاحظات همه چيز و همه کس را مورد لعن و نفرين قرار مي دهند.

به قول سعدي: «قدر عافيت کسي داند که به عقوبتي گرفتار آيد.»

وقتي آب، برق، گاز، تلفن، اينترنت، بنزين، نان و ديگر مولدهاي انرژي در دسترس باشد و همه به بودن آن در فراواني و ارزاني عادت کنند اگر ساعاتي يا روزهايي هر يک از آنها به هر دليل قطع شوند حتي موقت، آن وقت شرايطي ايجاد مي شود که همه قدر داشته هايشان را بدانند.

کشور ما همين ايران مظلوم از پس 44 سال سختي هاي ناشي از تغيير و تحولات انقلابي، با دشمنان سرسختي مانند آمريکا و اتحاديه اروپا و کانادا مبارزه بي امان کرده و جنگ فرسايشي 8 ساله را پشت سر گذاشته و آنچنان تجربه اي آموخته که امروز کوس توانايي نظامي اش در سراسر جهان نواخته شده هيچ آدم عاقل و منصفي نمي گويد که بهتر بود موشک نداشته باشيم اما شکم مردم را سير مي کرديم. مگر بدون امنيت و مقابله با گرگ هاي اطراف مي توان گندم کاشت و به نان تبديل کرد و يا آبي را به جويي روان ساخت؟

مگر به هنگامه ضعف قواي ارتشي در سال 59 دشمن فرصت را مغتنم نشمرد و به مرزهاي ما حمله ور نشد؟

مگر از مرزها عبور نکرد و تمامي کارخانجات و تأسيسات زيربنايي ما را مورد هدف موشک و بمب هاي قوي قرار نداد؟

کساني که چنين حرف هايي مي زنند يا اهميت قدرت ارتش و سپاه را در جهان کنوني نمي دانند و يا از جنگ تحميلي تجربه نياموخته اند.

کشوري که پيوسته در خشکسالي بوده و براي راه اندازي توربين هاي برق در دهانه سدها مي بايد منتظر باران بنشيند چرا نبايد از انرژي هسته اي براي توليد برق استفاده کند؟

اينک که تورم و گراني و کم ارزش شدن پول ملي دامن همه را گرفته اميد مي رود با تغييرات و تحولات در سياست خارجي با برگ هاي برنده اي که دولت در دست دارد شرايط اقتصادي کشور رو به بهبودي رود اما يادمان باشد مردم مي بايد از فرهنگ سياسي و اقتصادي تجربه شده اي برخوردار باشند و به دولت کمک کنند تا بازار ارز رو به بهبودي رود اينکه هر کس پولي دارد بخواهد آن را تبديل به سکه و ارز کند به دست خود تورم و گراني را افزايش مي دهد و آنان که مردم را به چنين کارهايي تشويق مي کنند يا دشمن ايرانند و يا دوستان نادان.

فراموش نکنيم که اگر وزيري، مديري و يا مسئولي اعم از اينکه روحاني باشد يا لباس شخصي، خطايي، کم کاري و يا خيانتي از او سر زند نبايد آن را تسري دهيم به همه. خدمتگزاراني که هر چند منتظر تشويق و تقدير نيستند اما شايسته تقديرند و در اوضاع و احوال کنوني به قول معروف با جان کندن کاري را به سامان مي رسانند.

اگر کسي از من سئوال کند که فردا چه مي شود مي گويم دعا کن بدتر از اين نشود زيرا جهاني که ما مي شناسيم گرسنگي، تشنگي، بي صاحبي، ظلم و جنگ را بدتر از گذشته تجربه خواهد کرد چون زمين پاسخگوي اين همه تحولات صنعتي و زياده خواهي ها نخواهد بود.

آثار خسارت بار آن را چند سالي است تجربه مي کنيم. سيل هاي ويرانگر، آلودگي هوا و دريا، خشکسالي هاي پياپي، بيماري هاي مسري جهان شمول، جنگ هاي نيابتي و برادرکشي، زلزله هاي مخرب، تصادفات بيش از طاقت و توان و بسيار بلاياي طبيعي و مصنوعي حاصل از بي اخلاقي و ندانم کاري دولت هاي تماميت خواه و... تا چه پيش آيد.

فعلا در حفظ آنچه داريم بکوشيم و براي آنچه نداريم و بايد داشته باشيم تلاش کنيم. به جاي تخريب بسازيم و جدائي ها را به همگرايي و اتفاق برگردانيم. اگر ايران را دوست داريم.

والسلام