نکته اول و آخر)يادم نمي رود، چندي پيش در جريان برگزاري مراسم گراميداشت «شهداي گمنام» در شيراز، کارکنان روابط عمومي يکي از ادارات، پيشم آمد و گفت: در خبرت بنويس که ما هم در برگزاري مراسم نقش داشتيم!نتيجه گيري اخلاقي)اما هيچگاه به ياد ندارم که در آن مراسم، مادر شهيدي پيشم بيايد و بگويد که در خبرت بنويس «پسر من هم شهيد شده است...»
قوق خواندم تا ناآگاهانه قضاوت نکنم. معلم شدم تا دروغ نگويم. روزنامه نگار شدم تا ديگران را بنويسم اما عشق ورزيدم تا از پا نيفتم.اين خلاصه اي از زندگي من است و ديگراني که اين چنينند.